မိုးေပါက္မ်ားႏွင ့္ေဝဆာစြာ
ေကာင္းကင္မွာ တိမ္ညိဳနက္ႏွင့္
ေလာင္းငင္ကာ ကမာၻျဂိဳလ္ထက္ကိုမွ
ဆင္းသက္လို႔ မိုးရြာေပး။

မိုးေရဆိုကို မလိုလွ်င္ေတာ့
ခိုဝင္စရာ ရွာျပီးေျပး။

(မိုး)တိတ္လုျပီထင္ကာ ထြက္လာေတာ့
ထပ္ရြာျပန္ေပါ့ ေနာက္တစ္ခါ
အျပင္မွာ မိုးေတြရြာလင့္ေတာ့
ေတြ႔ခြင္ရဖို႔ လမ္းမျမင္ပါ။

မိုးေအးေအးႏွင့္ ေမွးစက္ရာ
အေတြးထက္ ျပန္ျမင္ေယာင္လာ။

ရင္မွာနာ စိမ္မခ်မ္းသာစြာႏွင့္
လမ္းကိုသာ ေငးေနမိရွာေပါ့
ေတြးၾကည္မွ အၾကံေပၚ
ထ၍ အထည္ေဖာ္။

ခ်စ္သူေလးရဲ႕ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ကို
ေပ်ာ္ရြင္ကာ အေရာက္လာေတာ့မေလး။

သဝန္တိုသူ အျဖစ္ေပမို႔
ဟိုအရင္လို သူျပန္ခ်စ္ေစဖို႔ေတာ့
ျငင္ျငိဳတဲ့ သူစိတ္ ေထြကို
စိတ္ေျပေအာင္ ေခ်ာ့ပါမွ
ေလ်ာ့က်တယ္ေလ။

သူစိတ္ေနမွာ အလိုမက်ပါက
အတိတ္ေတြသာ ငိုကာေျပာေလေတာ့
သေဘာအေထြေထြႏွင့္ သူစိတ္ေနမွာ
ေသာကေတြေဝ။

အသည္းေတြ ေၾကြလုျပီမို႔
အျမဲေန အေထြေထြျပဳေနဖို႔
ဒီလူ႔မွာ တာဝန္ေတြထမ္းပါရ
ႏြမ္းလ်ျပီေပါ့။

ေမာပါဘူး ခ်စ္သက္လယ္ရယ္
ေမာ္ကာဖူး ႏွစ္သက္မယ္ကြယ္
အသက္ဝယ္ သိမ္းကာဆည္းလို႔
ကမၺည္းထိုး မွတ္ေက်ာက္တင္မယ္
ကိုယ္ရင္ဝယ္ ထြန္းမယ့္လမင္း
အေရာင္ေတြ စံုစြာခင္းလို႔
လင္းေစအံုး(ဦး)ေတာ့။

ေလျပည္ရယ္ တိုက္ပါလို႔
ေမွ်ာ္ရွာသူ႔ ရင္ထက္ကို
လွိုင္းခတ္သလို။
ရင္မွာဖို
ၾကင္နာ လိုေနသူအား။
ေၾကြကာငို ေနေစခ်င္တာမို႔
ေလဟာျပင္ ႏွလံုးသားထက္ကိုမွ
တိုက္ခတ္တာလား။

(ၾတိခ်ိဳး ကဗ်ာေလးတစ္ခုပါ။ ခံစားၾကည့္လွည့္ပါ။)

ဝင္းပပနဲ႔ လမင္း
ထြန္းလင္းတဲ့ည။
ေမာၾကည့္ကာ စိတ္မွာေတြး
ေဆြးတဲ့ခဏ။

အဲဒီ လျပည့္ည။ ။

မင္းအမတ္ မေဟာ္သဓာရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္
ျမတ္ေသာမိန္းမ ဆိုျပန္ေတာ့တယ္…၊
ထိုမိန္းမက လွလြန္းသူေတာ့မွန္တယ္
မာနေတာ့မၾကီးဘူး…၊
လင္သားအေပၚထားတဲ့သစၥာ
ေသခါမွပ်က္ေတာ့တယ္….၊
ျမတ္ေသာမိန္းမ၏ အမည္.
အမရာ ေဒဝီ…။

တစ္ရက္မွ်ကြားေဝးသည္ကို
တစ္သက္မွ်ကြာေဝးမည္ထင္
ရင္ကြဲေအာင္ အခ်စ္ၾကီးသူမို႔
ေျမၾကီးမွာသာ လူးမတတ္
ရူးလ်က္သာေနရွာသည္တြင္
အလြမ္းေဝဒနာကၽြမ္းေလေတာ့
ရင္ကြဲနာက် ေသရြာသြားတဲ့
စံထားေလာက္တဲ့ ခ်စ္သူမည္
ဖိုေမာင္ႏွံမွ မယ္ကိႏၷရီ…။

ေယာက္်ားရဲ႕ ဆႏၵကို
တစ္ထပ္တည္းက်ေနခဲ့တဲ့
နယ္ႏွင္ဒဏ္က် မင္းမိဖုရား..၊
သားတို႔အား ပုဏၰားထံလွဴကိုမူ

ပညာသမာၻ မျပည့္ပါပဲနဲ႔
ယွဥ္လာတဲ့ သူငယ္
ရယ္စရာကြယ့္ ထိုလူငယ္
ဘယ္လိုမူနဲ႔မ်ား ျပိဳင္ပါသတံုး။

ဤကဗ်ာပံု ထိုေတးထပ္ကို
အေတြးယွက္ကာ ေရးစပ္ပါအံုး(ဦး)။

ျမန္မာမူ ကဗ်ာဟန္မွာ
ကာရန္ယူ ပညာသားပါလို႔
အလြယ္တကူ ကဗ်ာစပ္ရာဖို႔
သဒၵါလည္းမတတ္ ခက္လွေပတာ။

ထားသိုပံု ကဗ်ာက်မ္းကို
ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ က်က္ရမည္သာ။

သို႔ျဖစ္၍ မွတ္စမ္းပါကြာ
လက္ကမ္းကာ ၾကိဳေနရွာတဲ့
တို႔ျမန္မာ ကဗ်ာမ်ားကိုေလ
ဖတ္လို႔မကုန္ေပ။

တို႔ကဗ်ာေတြ စံတင္ေလာက္ေပေတာ့
တစ္ေခါက္တစ္ေလေတာ့ ဖတ္သင့္တယ္ေလး။ ။

(ေတးထပ္)

အထက္ပါ ကဗ်ာေရးရာတြင္...

ျပဳစု ယုယ ၾကင္နာျပမွ
အခ်စ္တဲ့လား..?
ငါထားခဲ့တဲ့ အျဖဴထည္ေမတၱာေတြကို
နင္ ေစလိုရာေစခဲ့တယ္ေလ…။

ေ၇မပါပဲသြားခဲ့တဲ့ ကႏာၱရခရီး
မျပီးဆံုးေသးခင္ပဲ ေရငတ္လို႔ေသရတယ္၊
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါအားက်ပါတယ္…၊
ေရမပါပဲ သြားရဲတဲ့အတြက္ေပါ့…
ငါ့အတြက္ေတာ့
အတုယူစရာ စံနမူနာပါပဲ…..။

ေနမပူ မိုမရြာ
ႏွင္းလဲမပါမယ့္ ဥတုတစ္ခုကို
ငါ့အတြက္ ဘယ္သူျပဳေပးႏိုင္မွာလဲ..?
ေႏြအခါ ရင္မွာပူလို႔
မိုးအခါ မိုးရြာလွ်င္လည္း
ေဆြးစရာၾကံဳျပန္တယ္..၊
ေဆာင္းႏွင္းကေအးျပန္ေတာ့
ေႏြးေထြးတဲ့အတိတ္ကို တမ္းတမိတယ္…။

ဒီေတာ့လည္း….
ေႏြဗလာ မိုးမရြာ
ေဆာင္းမလာမယ့္...

ရြာထဲကိုေတာ့မဝင္ခ်င္ဘူး
ရြာအျပင္ကေစာင့္ရတာကိုပဲ
ဝါသနာတစ္ခုလိုသေဘာထားတယ္…၊
အရိပ္ကို လိုရင္ ေနပူကေစာင့္ဆိုတဲ့
ဆိုရိုးလဲရွိခဲ့တာပဲေလ……။

ေတြ႔ဖူးထားတာေတြနဲ႔ေတာ့
တစ္ျခားစီပဲေပါ့…၊
အဲဒီေလာက္ တစ္မူထူးေနရင္
အလူးအလဲနဲ႔ ရွံုးပြဲေတြကိုသာ
ျပန္ေပးလိမ့္မယ္ဆိုတာ
ငါေကာင္းေကာင္း ၾကီးသိတာေပါ့….။

ဆြဲႏြားမပါတဲ့ ႏြားလွည္း
မဆြဲပဲေတာ့ ဘယ္သြားပါ့မလဲကြာ…၊
မင္းတို႔ေလးေတြ ခရီးတြင္ေအာင္
ယူေဆာင္ပါလို႔ ဆိုလိုက္တာက
ငါ့ကို လွည္းၾကိဳးဆြဲခိုင္းတာပဲမဟုတ္လား….။

မသိခ်င္ေတာ့တဲ့ အေၾကာင္း
မၾကားခ်င္ေတာ့တဲ့ အသံေတြအတြက္
အဆိပ္တက္အိပ္မက္ေတြ

နက္ေမွာင္ျခင္းက နိမိတ္မေကာင္းဘူးတဲ့
အေမွာင္ထဲမွာ ေပ်ာ္ေနတဲ့ငါကိုေတာ့
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ အရူးတဲ့…
မျငင္းပါဘူးကြယ္…
ရူးတယ္လို႔ဆိုခ်င္ဆို
ရင္ခြင္ဦးမွာ ဆူးခဲ့တဲ့
မႏွင္းဆီရဲ႕ မာယာဆူးမွာ
ယစ္မူးလို႔ မဆံုးေသးလို႔ပါ…..။

တံငါသည္ရဲ႕ လက္စြဲက
ပိုက္ကြန္ နဲ႔ ပလိုင္းဆိုရင္
ငါးမွ်ားတံကိုင္တဲ့သူက
တံငါသည္ မဆိုထိုက္ေပဘူးလား..၊
ငါနားမလည္ခဲ့တာေတြအထဲမွာ
မင္းေလးလည္း အပါအဝင္ေပါ့ကြာ…။

တစ္ဖက္တည္းေသာလက္နဲ႔
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္ကို
က်စ္လ်စ္ယွက္စြာ ဆုပ္ကိုင္ခါဝယ္
အဘယ္သို႔မ်ား ထိုသူခံစားမည္နည္း..၊
ငါအတြက္ေတာ့ ငါ့ရဲ႕စင္စစ္အျဖစ္မွာ

ကၽြံက်ေနတဲ့ ၾကမ္းက
ဘယ္လိုျဖစ္ျပီးအသံုးဝင္မွာလဲ..
ငါလဲဒီလိုပဲ ေတြးတယ္..
တကယ္ေတာ့..
နင့္ဘက္က လက္ျပခဲ့တာ
ကာရန္မညီတဲ့ ရင္ခုန္သံအတြက္ပဲေပါ့…။

တမာပင္က ခါးတဲ့အရသာထက္
ငါ့လွ်ာျဖားထက္မွာ….
နင့္မာယာမ်ားက ပိုခါးေလသလားကြယ္…။

ေနတစ္စင္းရဲ႕ ဆႏၵက
ကမာ႔ၻရဲ႕အလင္းအတြက္ဆိုသလို
လမင္းကလဲ သူ႔အလင္းကို
ေအးဆက္ျခင္းေတြနဲ႔
ထုတ္လႊတ္ေပးတတ္တယ္…
ငါ့အတြက္ေတာ့
နင့္ရဲ႕ အေႏြးဓာတ္ေလး
ေပးသနားပါခ်စ္သူ…။

နိယာမတစ္ခုဆိုတာ
အမွန္တရားပဲမဟုတ္လား…
အခုငါျဖစ္ေနတာကေတာ့
ငါ့အတြက္ထားခဲ့တဲ့
သီအိုရီေတြရဲ႕ ဆႏၵေတြပဲေလ…။

သီတာေဒဝီ...

ျဖစ္ခဲ့ျပီးမွေတာ့
ဘာကိုမွ
ေနာင္တမရခ်င္ေတာ့ဘူး…
ေနာင္အခ်ိန္မွာထပ္မျဖစ္ဖို႔ေတာ့
ၾကိဳးစားရမွာအမွန္ေပါ့….။

သုည နဲ႔ မျခား တဲ့ ဘဝ
မလိုခ်င္လို႔ ပစ္မွေတာ့
ဘာမ်ားထပ္ျပီး
စိတ္ညစ္ေနရဦးမွာလဲ…
အကြဲကြဲအျပဲျပဲ နဲ႔
ဖယိုဖရဲ အသည္းတစ္ျခမ္းကိုပဲ

လြန္ဆြဲခဲ့ရတဲ့ အခ်စ္စစ္ပြဲ
မႏႊဲခ်င္တာေတာင္ ဝင္ႏႊဲခဲ့တယ္..
တကယ္ေတာ့ ငါႏွလံုးသားက
အရွံုးသမားျဖစ္ဖို႔ေမြးဖြားခဲ့တာ ထင္ပါရဲ႕…
ျပိဳင္ပြဲတိုင္းကို ႏိုင္ပြဲမရခဲ့ဘူး….။

လူရွုပ္တဲ့ အခ်စ္ျမိဳ႕ထဲမွာ
မ်က္စိလည္သြားတယ္ ဆိုရမွာပဲ
တကယ္ေတာ့ ငါကိုယ္တိုင္
ဆႏၵပါလို႔သြားခဲ့တာ မွမဟုတ္ပဲ
နင္ဆြဲေခၚရာ ပါခဲ့ရတဲ့ ငါပါ…။

ငါေပးခဲ့တဲ့ ေမတၱာေတြကို
နင္အတုမွတ္ခဲ့ သလား…?
တကယ္ေတာ့ နင္ကမွ
အတုအေယာင္ပါ…
အာကာသထဲ ပစ္လႊတ္တဲ့
ဒံုးက်ည္လိုပဲ
နင့္ကိုငါခ်စ္ခဲ့တာေတြလဲ
အခုေတာ့ ဆံုးျပီ…။

သစ္ရြက္ေၾကြသံကိုေတာင္
ေခြးေဟာင္သံ အမွတ္နဲ႔

ခြဲေဝခံစားျခင္းဆိုတာကို
ငါ….. နားလည္တယ္
ငါ့အတြက္ရယူပိုင္ဆိုင္ဖို႔ဆိုတာ
ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့ အရာမဟုတ္ဘူး…
မင္းနားလည္ေအာင္ေျပာရရင္
မွတ္ထား……
ကမာၻတစ္ခုလံုးကိုအလင္းေပးဖို႔
ေလာကမွာ ေန တစ္စင္းပဲရွိတယ္…။
(ဘယ္လိုမွမေပးႏိုင္ဘူး)

မွ်တမွုေတြကိုလိုခ်င္တာအမွန္ပဲ
ငါ………..နားလည္တယ္
ငါက လိုခ်င္တာကို
ဦးစားေပသူမဟုတ္ဘူး
မင္းသိေအာင္ေျပာရရင္
မွတ္ထား…….
ပင္လယ္ေရကို မင္းတစ္ေယာက္တည္း
ကုန္ေအာင္ေသာက္လို႔မရဘူး…။
(ဘယ္ေတာမွခန္းမသြားဘူး)

ဒီေလာက္ေတာင္မွ
မွန္တာေတြေျပာတဲ့ ငါ့ပါးစပ္
ဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ ပိတ္ရမွာလဲ…
ငါ……နားလည္တယ္

မိုးတိမ္… မိုးတိမ္….
မင္းကေတာ့ ေကာင္းကင္မွာပဲ
အၿမဲေနတယ္ေနာ္…. ။
ငါကေတာ့…
မင္းကိုျမင္ခ်င္တိုင္း
ေကာင္းကင္ကိုပဲ
ေမာ့ေမာ့ၾကည့္ခ့ဲရတယ္..
ငါအတြက္ သဘာဝတရားမွာ
တရားမွ်တမွုမရွိဘူး……။

ဒီလိုပါပဲ…
တစ္ခါတေလေတာ့လည္း
ေနာင္တေတြရမိတယ္…။
ငါမင္းကိုေမာၾကည့္ရတဲ့ဘဝက

ခ်စ္စရာေကာင္းသူေလးေရ…
ငါ့ရင္ခြင္မွာေလးနက္စြာခံစားေနရတယ္
မင္းမွမရရင္ ငါ့ဘဝမသာယာႏိုင္ပါ…..။

လွရက္ႏိုင္သူေလးေရ…
လူတကာအသည္း ညွိဳ႕ယူစြဲလို႔ရေပမယ့္
ငါ့အသည္းကိုေတာ့ မျပဳစားရဘူးေနာ္…….။

အသက္တမွ်ခ်စ္ရသူေလးေရ…
မင္းကငါ့ကိုမသိေပမယ့္
မင္းကိုခ်စ္တဲ့လူ ဒီေလာကမွာ
ငါရွိေနတယ္ဆိုတာ မင္းသိေအာင္ေျပာမယ္ေနာ္….။

စြဲမက္စရာေကာင္းသူေလးေရ…
မင္းေခါင္းညွိတ္ဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔
ငါခ်စ္ခြင့္ပန္စကား ေျပာၾကားခ်င္တယ္ကြာ……။

နတ္မိမယ္လို လွသူေလးေရ…
မင္းႏွုတ္ခမ္းထက္က
အခ်စ္ပန္းလို ပြင့္လန္းမယ့္
အနမ္းတစ္ပြင့္နဲ႔ လက္ကမ္းၾကိဳေနပါလားကြယ္……..။